ارمغان ايران به جهان معماري (گنبدهاي ژئودزيك) 36 اسلايد
خلاصه مطالب
1- گنبد ژئودزيك، سازة فضاكار كروي است كه بارهاي وارده از طريق اعضاي خطي كه در يك گنبد كروي قرار گرفته‌اند را به تكيه گاه‌ها منقل ميكند و در آن تمامي اعضا در تنش مستقيم (كنش يا فشار) هستند.
2- هندسه گنبدهاي ژئودزيك بر اساس 5 حجم افلاطوني است: چهار ضلعي، مكعب، هشت ضلعي، دوازده ضلعي و بيست ضلعي.
3- در اين پنج حجم (و فقط در اين پنج حجم)، چند ضلعي‌ها همگي منتظم بوده تمامي اضلاع يكسان هستند و تعداد وجوه با تعداد رئوس برابر مي‌باشند. چنين احجامي به هر شكلي كه قرار گيرند. تمام رئوس با محيط كره در تماس مي‌باشند.
4- گنبدهاي ژئودزيك به وسيله تقسيمات فرعي يك يا چند حجم افلاطوني شكل مي‌گيرند.
5- هشت ضلعي و بيست ضلعي به دليل شكل مثلثي پايه، به طور ذاتي پايداري بيشتري دارند و براي گنبدهاي مشبك در ساختمانها بيشتر استفاده مي‌شوند.
6- با تعداد تقسيمات بيشتر گنبدهاي نرمتر و انعطاف‌پذيرتر حاصل ميشود.
7- بارها در گنبد ژئودزيك، از طريق نيروهاي محوري (كشش و فشار) موجود در اعضاي قاب به پي منتقل مي‌شوند.
8- تمامي اعضاي بالايي (آن‌هايي كه بالاتر از زاويه45 درجه قرار دارند) گنبد نيم‌كروي، در زير بار يكنواخت تحت فشار و تمامي اعضاي پاييني تحت كشش و اعضاي نزديك به خط عمود فشار قرار خواهند گرفت.
9- گنبدهاي نيم‌كره در تكيه‌گاه نزديك به خط عمود هستند و يك خط پاية نزديك به خط افق دارند، كه مقداري جزيي نيروي رانشي بيروني ايجاد مي‌نمايد.
10- گنبدهاي ربع‌دايره (تقريبا نصف ارتفاع يك گنبد نيم كره) 5 نقطة اتكا و نيروي رانشي بيروني قابل توجهي را ايجاد ميكند و بايد به وسيلة پشت بندها يا حلقه‌هاي كششي مقاوم گردد.
11- گنبدهاي سه – چهارم كره هم داراي پنج نقطه اتكا هستند ولي نيروي رانش به سمت داخل ايجاد مي‌نمايند.
حجم فايل: 2m
.
تميز كردن نماي ساختمان