دانلود رايگان

شبيه سازي عددي فرآيند خمكاري كششي دوراني لوله و عوامل موثر در آن

هدف از اين مقاله بررسي عوامل موثر بر خمكاري لوله در روش كششي دوراني و همچنين بررسي روش‌هاي نوين براي كاهش عيوب رايج خمكاري مي باشد. از جمله عيوب خمكاري مي توان به بيضي شدن سطح مقطع، كاهش ضخامت در لايه بيروني خم، افزايش ضخامت در لايه داخلي خم و همچنين چروكيدگي لايه داخلي خم اشاره نمود. براي كاهش اين عيوب از سه راهكار در حين فرايند خمكاري استفاده شده است: اعمال فشار هيدرواستاتيك داخلي ، اعمال نيروي كششي محوري و تركيب فشار داخلي و نيروي كششي محوري. براي بررسي صحت نتايج شبيه سازي از روابط تحليلي تدوين شده استفاده شده است.

بهينه سازي پارامتر هاي موثر بر FDM در استحكام كششي

تكنولوژي نمونه سازي سريع در بردارنده ي خانواده اي از تكنيك هاي مختلف است كه قادرند مدل طراحي شده را بدون نياز به ابزار و قالب، به صورت لايه به لايه در زمان بسيار كوتاه بسازند. در بين اين تكنيك ها، FDM فرآيندي است كه شبيه اكستروژن بوده و در آن لايه‌ها از مواد ترموپلاستيكي با دمايي زير نقطه ي ذوب از طريق يك نازل اكسترود مي‌شود. قطعه‌كار با اكستروژن متوالي لايه‌ها ايجاد شده و هر لايه در حين شكل‌گيري به لايه‌ي قبلي خود متصل مي شود و اين لايه ها ادامه پيدا مي كنند تا قطعه مورد نظر ساخته شود. مدل‌سازي فرآيند در اين تحقيق، با استفاده از روش شبكه‌هاي عصبي مصنوعي (پرسپترون چند لايه) و با تكيه بر يافته‌هاي محققان پيشين انجام شده است كه اين پارامتر ها به ترتيب بر اساس مدلسازي حاصل از شبكه ي عصبي مصنوعي شامل فاصله ي هوايي، زاويه ي نوار، جهت ساخت قطعه، ضخامت لايه و عرض نوار مي باشند. در اين مدل‌سازي از 5 پارامتر مذكور به عنوان ورودي و استحكام كششي مكانيكي به عنوان خروجي استفاده شد. در نهايت ساخت دو عدد قطعه طبق استانداردISO R527، به منظور تاييد نتايج حاصل از مدلسازي انجام پذيرفت كه نتايجشان مويد مدلسازي بود

بررسي تأثير ميزان فشار بر استحكام كششي قطعات ساخته شده از نانو پودرآهن با استفاده از فرآيند متالورژي پودر

تاثير حرارت ورودي بر استحكام كششي تعمير عيوب قطعات ريخته گري آلياژ AZ91 به روش GTAW

جوشكاري قطعات آلياژ منيزيم AZ91 به دليل به وجود آمدن PMZ پهن با كاهش استحكام كششي همراه است. در اين تحقيق اثر تغيير حرارت ورودي بر عرض منطقه PMZ و استحكام كششي آلياژ منيزيم AZ91 بررسي شده است. مشخص شده است كه با نزديك شدن به مرز ذوب فاز βeut پيوسته تر شده است. همچنين با افزايش حرارت ورودي عرض منطقه PMZ پهن تر شده و ميزان فاز βeut پيوسته بيشتر شده است. با آزمايشات انجام شده مشخص شد كه شكست در همه نمونه ها از منطقه PMZ رخ داده است. نتايج حاصل گوياي اين است كه استحكام كششي نمونه ها از استحكام كششي فلز پايه كمتر بوده و با افزايش حرارت ورودي استحكام كششي كاهش يافته است. فلز جوش به دليل ريز بودن دندريت ها و فاز βeut ، از استحكام بالايي برخوردار بوده و شكست از اين منطقه رخ نداده است. براي داشتن بالاترين استحكام كششي بايد از حداقل حرارت ورودي استفاده شود.

تحليل تنش ورق هاي كامپوزيت-فلز با گشودگي دايروي تحت بارگذاري كششي در صفحه