بررسي اثر پارامترهاي موثر بر گذر احتراق به انفجار در يك مخلوط گازي استيلن- اكسيژن- نيتروژن
امروزه بدليل كاربرد وسيع موتورهاي انفجار پالسي 1، تحقيقات زيادي در زمينه پديده گذر از احتراق به انفجار 2 صورت مي گيرد . يك مسئله مهم در رابطه با گذر از احتراق به انفجار، طول و زمان پيش از انفجار 3 مي باشد كه كاهش آن از اهميت زيادي برخوردار است . در اين مقاله قصد داريم اثر نسبت هم ارزي و فشار اوليه مخلوط بر طول و زمان پيش از انفجار، همچنين اثر وجود موانع آشفته ساز در درون لوله را به عنوان روشي براي كاهش طول و زمان پيش از انفجار بررسي كنيم. ما از يك سنيتيك شيميايي چند مرحله اي مخلوط استيلن- اكسيژن شامل 19 جزء و 25 واكنش شيميايي كه براي پايداري انفجار با نيتروژن رقيق سازي شده، استفاده كرده ايم. در اين تحقيق با استفاده از يك شبيه سازي عددي دوبعدي جريان آشفته نشان داده مي شود كه نسبت هم ارزي و فشار اوليه مخلوط نقش مهمي در آغاز انفجار مخلوط بازي مي كنند . همچنين استفاده از موانع درون لوله جهت افزايش آشفتگي جريان باعث كاهش قابل توجهي در طول و زمان پيش از انفجار مي شود
2666